Herdenken op 4 mei, het lijkt steeds meer een beladen ding te worden. De discussie over wie en wat herdacht mag worden laait sinds enkele jaren kort voor de daadwerkelijke herdenkingsdag weer op. Gaat het, zoals oorspronkelijk bedoeld, alleen over de slachtoffers van de 2e wereldoorlog? Gaat het, zoals de laatste jaren gebruikelijk is geworden, ook over slachtoffers uit andere recentere oorlogen (die we overigens geen oorlogen meer noemen maar vredesmissies…)? De meningen lopen nogal uiteen, maar waar de meesten het wel over eens zijn is dat het niet over daders mag gaan. En de daders zijn uiteraard de Duitsers. Het Nationaal Comité heeft namelijk duidelijk gesproken: we herdenken geen foute Nederlanders en geen daders. Geen Duitsers dus. Want goed en fout zijn kennelijk 2 heldere begrippen waar geen misverstanden over bestaan. Wij waren goed ( op een paar foute exemplaren na ), de Duitsers waren fout. Punt.
Vanavond sta ik op de Dam, en ga ik 2 minuten stil zijn. Ik ga heel hard mijn best doen niet aan de Duitsers te denken (want die waren fout), maar ik vrees dat het niet meer gaat lukken. Ik ben bang dat door alle jaarlijkse commotie over wie wel en niet herdacht mag worden de Duitsers inmiddels de roze olifant van 4 mei zijn geworden.
Mariska Overman
Geef een reactie