Er zijn veel films waarin de dood een rol speelt, in meer of mindere mate. Hieronder een selectie van 13 films die volgens ons echt de moeite waard zijn. Bij elke omschrijving kan via een link in de titel en in de tekst doorgeklikt worden naar meer informatie over de betreffende film, en naar een YouTube-fragment. Veel kijkplezier!
‘Departures’ is een Japanse film uit 2008 over een man die gaat werken als professioneel ‘aflegger’. De rituelen rondom het verzorgen van overledenen worden prachtig in beeld gebracht, tegelijkertijd laat de film het taboe zien dat rust op omgaan met de doden. Sferische film met prachtige muziek uit het filmhuisgenre, die prachtig verbeeldt hoe een andere cultuur omgaat met de dood, en hoe het in de kern eigenlijk hetzelfde is als hier.
‘After life’ is een hele bijzondere, bijna filosofische film uit 1998. Na overlijden komen mensen 1 week in een soort wachtruimte, waar ze door één persoon (die ook dood is) begeleid worden voor ze definitief ‘over gaan’. In die week moeten ze één herinnering kiezen die ze voor eeuwig gaan meenemen. Zet je aan het denken!
Eveneens uit 1998 dateert de film ‘Meet Joe Black’. De dood, vertolkt door Brad Pitt komt een zakenman ophalen. Voor deze meegaat, laat hij de dood zien wat leven is, waarbij de dood bijna en-passent gevoelens ontwikkeld voor de dochter van de zakenman. Ietwat zoet en langdradig, toch een bijzondere film vanwege het idee dat de dood in de vorm van een mens ontdekt wat leven is.
Twee totaal verschillende mannen ontmoeten elkaar in het ziekenhuis, beiden hebben net te horen gekregen dat ze ongeneeslijk ziek zijn. Ze gaan samen op pad om de dingen te doen die ze nog graag willen doen. En ja, ze gaan ook dood uiteindelijk. Luchtige film uit 2007 over een zwaar onderwerp, met mooie rollen van Morgan Freeman en Jack Nicholson.
Eens zin in iets heel anders? In iets Frans en enigszins macabers, maar toch grappig en bijzonder? Dan is dit de film voor jou. Deze animatiefilm is uit 2012 en gaat over een dorp waar iedereen erg zwaarmoedig is. In het dorp is een ‘zelfmoord-winkel’, een winkel waar allerlei middelen verkocht worden die je helpen om zelfmoord te plegen. Dat loopt goed, tot er een baby in het gezin van de eigenaar van de winkel geboren wordt die, hoe erg, vrolijk is! Sprookjesachtig, bizar, taboedoorbrekend en ontroerend tegelijkertijd. 
Engelse film uit 2007 (dus niet de Amerikaanse remake uit 2010!) waarin de vader van een familie overlijdt en de zoon de uitvaart in goede banen moet leiden. De film wordt omschreven als zwarte komedie en dat is het ook. Dood op het randje, dood met een lach en een traan, zoals alleen de Engelsen dat kunnen.
Ja, Up. Een animatiefilm uit 2009, voor kinderen. Met de allermooiste verbeelding van liefde (tussen twee mensen) en wat er gebeurt zodra er één overlijdt. Een film die lief, grappig, ontroerend en ‘anders’ is. Een film die uitstraalt dat het leven de moeite waard is om geleefd te worden, en dat dromen de moeite waard zijn om na te streven.
Voor de liefhebbers van films die je achterlaten met vragen, kijk deze film uit 2001. Een mysterieuze en donkere film die speelt met de realiteit en die je achterlaat in verbazing. Er rest niets anders dan nog een keer kijken. Donnie, de hoofdpersoon, ontsnapt aan de dood doordat een reusachtig konijn(…) hem op tijd waarschuwt. De vliegtuigmotor die neerstort mist hem daardoor. En dan komen allerlei grote vragen, over dood, over tijd, over dimensies, voorbij. Intrigerende film met prachtige, zielrakende muziek.
Een film uit 2006 over de liefde, zoals zovelen, en tegelijkertijd zoals geen andere. Een man wil wanhopig een geneesmiddel vinden om zijn terminaal zieke vrouw te redden. Maar zij hoeft eigenlijk niet gered. De wanhoop van beiden in de verschillende verwachtingen die ze hebben is voelbaar. In een sprookjesachtige surrealistische setting spint dit verhaal zich uit. De zoektocht naar de boom des levens, de vragen over zin en de dood, deze film laat je niet onberoerd.
Oorspronkelijk een boek van auteur Kazuo Ishiguro en in 2010 verfilmd. Drie jongeren op een kostschool ontdekken dat ze eigenlijk gekloond zijn en jong zullen sterven: hun organen zijn de reden waarom ze bestaan. Klinkt gruwelijk, maar de film is geen horrorfilm. Het is vooral een beknellende, melancholische en intens trieste sfeer die opgeroepen wordt in de film en die een ethisch dilemma schrijnend in beeld brengt.
Wellicht de meest commerciële en succesvolle film in het geheel, uitgekomen in 2014. Hazel en Gus ontmoeten elkaar in een praatgroep voor jongeren met kanker. Ze worden verliefd, tegen beter weten in. Hazel zal niet lang meer leven, voor Gus lijkt het perspectief iets beter. Bijzonder is in deze film hoe beiden het feit dat ze kanker hebben en doodgaan als iets natuurlijks zien: mensen gaan dood, sommigen hebben alleen de pech dat het erg vroeg gebeurt. Daarom kun je maar beter genieten. Ondanks deze clichéboodschap wordt de film nergens te zoetsappig of ‘over the top’. Integendeel, hij raakt je en laat de schoonheid van het leven zien, ondanks alle ellende.
Lange, trage film uit 2011 met misschien wel de meest prachtige verbeelding van het ontstaan van het heelal en het leven. Een film over leven en dood, spijt en schuld, geloof en ongeloof, onmacht en verlies. Dat klinkt vaag, en dat is het ook. Niet voor iedereen een prettige film, vanwege de nogal vage manier van filmen en vertellen. Houd je van prachtige beelden, verstilling en diepe ontroering over het leven, van de melancholie die er kan zijn? Kijken dan….
Bambi. De eerste tranentrekker die ik ooit zag. De moeder die dood geschoten wordt door jagers, al in het begin van de film. Kleine Bambi die het alleen moet doen en omringd door vrienden (Stampertje!) opgroeit tot het prachtige trotse hert dat zijn vader ook is. Zonder gekheid, een film als deze is perfect om (jonge) kinderen op eenvoudige wijze te laten zien wat we uiteindelijk allemaal wel een keer beseffen: de dood hoort bij het leven, en er is leven na de dood ín dat leven. En dat wisten ze in 1942 ook al, toen deze film voor het eerst uit kwam.
Geef een antwoord